შროშანი (Convallaria majalis)
შროშანი
მცენარე, მისი სამკურნალო და სასარგებლო ნაწილები, მათზე დამზადებული მცენარეული დანამატები და ორგანიზმისთვის სასარგებლო პროდუქტები.

შროშანი (Convallaria majalis)

შესავალი

მოკლე მიმოხილვა: შროშანი (Convallaria majalis) არის ნაზი და უაღრესად სურნელოვანი მცენარე, რომელიც გაზაფხულის ერთ-ერთ ულამაზეს მაცნედ ითვლება. მისი თოვლივით თეთრი, ზარისებრი ყვავილები და დახვეწილი სურნელი სიწმინდესა და სინაზესთან ასოცირდება. თუმცა, ამ მომხიბვლელი გარეგნობის მიღმა იმალება ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერმოქმედი კარდიოტონური (გულზე მოქმედი) მცენარე, რომელიც, არასწორი გამოყენების შემთხვევაში, სასიკვდილოდ შხამიანია. მისი სამკურნალო გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ ფარმაცევტული პრეპარატების სახით, ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.

ბოტანიკური აღწერა

  • ოჯახი: სატაცურისებრნი (Asparagaceae). ადრეულ კლასიფიკაციებში მიაკუთვნებდნენ შროშანისებრთა (Liliaceae) ოჯახს;
  • გვარი: შროშანი (Convallaria);
  • სახეობა: მაისის შროშანი (Convallaria majalis L.);
  • სიცოცხლის ფორმა: მრავალწლიანი ბალახოვანი მცენარე;
  • ხანგრძლივობა: მრავალწლიანი;
  • სიმწიფის პერიოდი: ყვავილობს აპრილის ბოლოსა და მაისში, ნაყოფი მწიფდება აგვისტო-სექტემბერში;
  • ღერო: საყვავილე ღერო (ისარი) უფოთლოა, სამწახნაგოვანი, სიმაღლით 15-30 სმ;
  • ქერქი: როგორც ბალახოვან მცენარეს, ქერქი არ გააჩნია;
  • ფოთლები: როგორც წესი, ვითარდება ორი (იშვიათად ერთი ან სამი) დიდი, ფესვთანური, ელიფსური ფორმის ფოთოლი. ფოთლები ღია მწვანე ფერისაა, პარალელური ძარღვებით;
  • ყვავილები: თეთრი (იშვიათად მკრთალი ვარდისფერი), ზარისებრი, ჩამოკიდებული ყვავილები შეკრებილია ცალმხრივ მტევნისებრ ყვავილედში. გამოირჩევა უაღრესად ძლიერი და სასიამოვნო სურნელით;
  • ნაყოფი: სფეროსებრი, წითელ-ნარინჯისფერი, 2-8 თესლიანი კენკრა. ნაყოფი ძალიან შხამიანია;
  • ფესვები: ჰორიზონტალური, მხოხავი ფესურა მრავალრიცხოვანი წვრილი ფესვებით;
  • გავრცელება: ბუნებრივად გავრცელებულია ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს ზომიერ სარტყელში – ევროპასა და აზიაში. საქართველოში იზრდება ტენიან, დაჩრდილულ ფოთლოვან და შერეულ ტყეებში;

სამკურნალო ნაწილები

ფარმაცევტული მრეწველობისთვის გამოიყენება შროშანის მიწისზედა ნაწილი ყვავილობისას – ბალახი (Herba Convallariae), ასევე ცალკე ფოთლები (Folium Convallariae) და ყვავილები (Flores Convallariae).

შეგროვების წესები:

  • ბალახი: აგროვებენ ყვავილობის პერიოდში, მშრალ ამინდში. ნედლეულს აშრობენ ძალიან სწრაფად, სპეციალურ საშრობებში 50-60°C ტემპერატურაზე, რათა არ მოხდეს გლიკოზიდების დაშლა;

ქიმიური შემადგენლობა

შროშანის ყველა ნაწილი შეიცავს ძლიერმოქმედ ნივთიერებებს:

  • კარდიული გლიკოზიდები (30-ზე მეტი სახეობა): ეს არის მცენარის მთავარი აქტიური კომპონენტები. მათგან უმნიშვნელოვანესია კონვალატოქსინი, კონვალოზიდი და კონვალამარინი. თავისი მოქმედებით ისინი მელიწარას (Digitalis) გლიკოზიდების მსგავსია;
  • სტეროიდული საპონინები;
  • ფლავონოიდები;
  • ეთერზეთი, რომელიც განაპირობებს მცენარის არომატს;

ფარმაკოლოგიური თვისებები

შროშანის პრეპარატებს გააჩნია გამოხატული და სპეციფიკური ფარმაკოლოგიური თვისებები:

  • კარდიოტონური: კარდიული გლიკოზიდები ზრდიან გულის კუნთის (მიოკარდიუმის) შეკუმშვის ძალას (დადებითი ინოტროპული ეფექტი), ამავდროულად ანელებენ გულისცემის სიხშირეს (უარყოფითი ქრონოტროპული ეფექტი). შედეგად, გული მუშაობს უფრო ძლიერად და ეკონომიურად;
  • არითმიის საწინააღმდეგო: არეგულირებენ გულის რიტმს;
  • შარდმდენი: გულის მუშაობის გაუმჯობესების შედეგად, უმჯობესდება თირკმლის სისხლმომარაგება, რაც იწვევს შარდის გამოყოფის გაძლიერებას და შეშუპების შემცირებას;

გამოყენება მედიცინაში:

შროშანი გამოიყენება მხოლოდ და მხოლოდ სტანდარტიზებული ფარმაცევტული პრეპარატების სახით (წვეთები, ტაბლეტები), რომლებიც ინიშნება ექიმის მიერ. მისი გამოყენების ჩვენებებია:

  • გულის ქრონიკული უკმარისობის I-II სტადია;
  • გულის ნევროზი;
  • გულისცემის რიტმის ზოგიერთი დარღვევა (არითმია);

გამოყენება ხალხურ მედიცინაში

ხალხურ მედიცინაში შროშანის სპირტიან ნაყენს იყენებდნენ გულის "სისუსტის", შეშუპებისა და "ნერვული აშლილობის" დროს. თუმცა, დოზის ზუსტად განსაზღვრის სირთულის გამო, ასეთი მკურნალობა ხშირად მძიმე მოწამვლით სრულდებოდა.

გაფრთხილება

გაფრთხილება: შროშანი სასიკვდილოდ შხამიანი მცენარეა! მისი ყველა ნაწილი – ფოთოლი, ყვავილი, ღერო და განსაკუთრებით ნაყოფი – შეიცავს ტოქსიკურ კარდიულ გლიკოზიდებს. მისი თვითნებური, უკონტროლო გამოყენება სამკურნალო მიზნებით კატეგორიულად დაუშვებელია და სიცოცხლისთვის საშიშია!

  • მოწამვლის სიმპტომებია: გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დიარეა, თავბრუსხვევა, გულის რიტმის მკვეთრი შენელება და არითმია, რასაც შეიძლება მოჰყვეს გულის გაჩერება;
  • განსაკუთრებით საშიშია ბავშვებისთვის, რომლებსაც შეიძლება მიიზიდოს მცენარის ლამაზმა, წითელმა ნაყოფმა;
  • კატეგორიულად აკრძალულია ორსულობის, ლაქტაციის პერიოდში;
  • დაუშვებელია გამოყენება გულის მძიმე ორგანული დაავადებების (მაგ., ენდოკარდიტი, მიოკარდიტი) და ელექტროლიტური დისბალანსის დროს;

შროშანის შემცველი ნებისმიერი პრეპარატის მიღება დასაშვებია მხოლოდ ექიმის დანიშნულებითა და მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.